Ομιλία στο Διεθνές Συνέδριο «Ζεύξη Ρίου - Αντιρρίου»
Πάτρα, 5-7 Σεπτεμβρίου 1977
Σπυρίδων Ι. Κοκκολιάδης
Αρχιτέκτων
Πολεοδόμος
Διευθυντής
Δ/νσεως Ρυθμιστικών Σχεδίων Υπουργείου Δημοσίων Έργων
Ανάλυση και Πρόταση
Από το 1965 υπέβαλα στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων την πρόταση για την ζεύξη της περιοχής Ρίου - Αντιρρίου με επίχωση και ανοίγματα σε συνδιασμό με αναπτυξιακά προγράμματα.
Η
ίδια αυτή πρότασή μου δημοσιεύτηκε τότε στην Εφημερίδα «Ακρόπολη»
της 7 Μαρτίου 1965.
Το Υπουργείο Δημοσίων Έργων ανταποκρίθηκε τότε και προχώρησε σε έρευνες για γεωλογικά στοιχεία που σήμερα είναι στην διάθεσή μας και δίνουν την δυνατότητα ενός προσανατολισμού προς τις συμφέρουσες λύσεις. (Σχετικά από μελέτη κ. Παντ. Παντελοπούλου Χημικού - Μεταλλειολόγου).
Στη δημόσια συζήτηση που οργάνωσε το ΤΕΕ το 1975, επανέλαβα τις ίδιες απόψεις. Ετόνισα ότι η ζεύξη είναι θέμα (έστω κι αν πέρασαν 10 χρόνια) που οι εμπειρίες μας απέδειξαν τρανώτατα, ότι η λύση του δεν θα πρέπει να βραδύνει. Ακόμα είναι ζήτημα Εθνικής Ασφαλείας.
Όπως τότε και τώρα πιστεύω ότι, δεν πρέπει το θέμα να τοποθετείται μονάχα στην τεχνική λύση, αλλά να εξετάζεται πρώτα από την ευρύτερη σημασία, έξω από τοπικά ενδιαφέροντα, και με κάλυψη πολυσημάντων λειτουργιών, ώστε η δαπάνη να μπορεί να καταξιώνεται, στο πλήθος των ωφελημάτων.
Αυτό αποτελεί βάση για χωροταξική θεώρηση και κρίση για το κόστος και τη δικαίωση του έργου.
Η γεωφυσική μορφολογία της χώρας και η θέση της στην διασταύρωση των διεθνών συγκοινωνιών των τρίων ηπείρων, Ασίας - Αφρικής και Ευρώπης, δίνει μία ιδιαίτερη σημασία.
Η οροσειρά της Πίνδου διαχωρίζει τον Ελλαδικό χώρο σε δύο βασικές ζώνες, την Ανατολική και την Δυτική.
Τούτο μας υποχρεώνει να προσαρμόσουμε και τους συγκοινωνιακούς μας άξονες παράλληλα στις δύο αυτές ζώνες με κατεύθυνση ΒΔ προς ΝΑ.
Ο ένας άξονας σήμερα που έρχεται από την περιοχή της Κεντρικής Ευρώπης καταλήγει στην Θεσσαλονίκη και Αθήνα ενώ ο κύριος κορμός του κατευθύνεται στην Κωσταντινούπολη, Άγκυρα και φτάνει στην Ταρσό και Αλεξανδρέττα όπως προβλέπεται από το πρόγραμμα Αναπτύξεως των Ηνωμένων Εθνών και της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη.
Υπό την αιγίδα του Προγράμματος Αναπτύξεως των Ηνωμένων Εθνών και της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρωπή του ΟΗΕ, το σχέδιο αυτό ξεκινάει με την πρωτοβουλία της Πολωνίας και της Ουγγαρίας. Εφημερίς «Τα Νέα».
ΣΤΗ ΒΑΡΣΟΒΙΑ συγκροτείται ήδη το Διεθνές Γραφείο που θα οδηγήσει ως την τελική πραγμάτωση το μέγα έργο του Αυτοκινητόδρομου Βορρά - Νότου που σύμφωνα με την αρχική σύλληψή του θα συνδέσει το Γκντάνσκ λιμάνι (Γδύνια) με το Αιγαίο.
Ο άλλος φυσικός άξονας από την κεντρική Ευρώπη και το νοτίων των Άλπεων περιοχών μέσω των Δαλματικών ακτών που είναι εξίσου σημαντικός αν μη σημαντικότερος πέρνα από το δυτικό τμήμα της χώρας. Αυτός ο άξονας που θα εξυπηρετούσε συνδέσεις με θαλάσσιες και εναέριες συγκοινωνίες για την μέση Ανατολή, Αίγυπτο και γενικά Αφρική, μπορεί να αναπτυχθεί κατά μήκος των δυτικών ακτών της Ηπείρου και της Στερεάς Ελλάδας, όπως φαίνεται και στα επόμενα διαγράμματα, και από εκεί στην Πελοπόννησο και μέσα από το γεωλογικό ρήγμα του Αλφειού (Ολυμπία) και του Ευρώτα και να καταλήξει στην άκρη της χερσονήσου του Πάρνωνα (περιοχή Νεάπολης Βοιών) για να συνεχιστεί με θαλάσσια σύνδεση στην Κρήτη, Τομπρούκ, Αίγυπτο, Μέση Ανατολή, η προς την Κεντρική Αφρική και τις ακτές του Κονγκό. Είναι επομένως αναγκαίο κατά μήκος αυτού του άξονα μέσα στον Ελλαδικό χώρο να αναπτυχθούνε δραστηριότητες, που θα συνέβαλαν στην οικονομική ανάπτυξη ολόκληρης της Δυτικής Ελλάδας και κατά συνέπεια ολόκληρης της χώρας.
Αυτή η διάταξη εκτός από τις γενικότερες επιπτώσεις στην Ελληνική οικονομία, έχει και το πλεονέκτημα, ότι απομακρύνει τις δραστηριότητες της Πρωτεύουσας και ευνοεί την διασπορά τους σε ένα μεγάλο φάσμα κατά μήκος αυτού του συγκοινωνιακού διαδρόμου, παρακάμπτοντας την Αττική. Είναι φανερό πόσο θα συμβάλλει στην αποφόρτιση του υδροκέφαλου της Αθήνας και θα αναπτύξει την Ήπειρο, Ακαρνανία, Πελοπόννησο με πλήθος δραστηριοτήτων από πνευματικές μέχρι τουριστικές, βιομηχανικές, εμπορικές, ναυπηγικές κι άλλες μονάδες και θα ενισχύσει τις πόλεις σε τέτοιο βαθμό που να γίνουν αυτοδύναμες. Έτσι θα υψωθεί η στάθμη της παροχής εξυπηρετήσεων σε κοινωνική υποδομή.
Από τα προηγούμενα γίνεται φανερό πόσο σημαντική είναι η περιοχή της ζεύξης ανεξάρτητα από το είδος της τεχνικής λύσεως, που τελικά θα επικρατήσει.
Η περιοχή της Ζεύξεως.
Όταν λέμε περιοχή δεν πρέπει να εννοούμε κατανάγκη μόνο το στενό Ρίο - Αντίρριο.
Αυτή πρέπει να εκτείνεται στην διερεύνηση μας μέχρι το Ακρωτήριο Πάπας.
Τούτο γιατί, μια ενδεχόμενη ζεύξη από τις εκβολές του Αχελώου, (Νησίδα Θολή, βάθος 3-6 μέτρα) άκρα Πάπας (βάθος 9 μέτρα) με μήκος ανοίγματος περί τα 8,000 μέτρα, (το τετραπλάσιο από το στενό Ρίο - Αντίρριο), αλλά με μέγιστο βάθος 48 μέτρα, έναντι μέσου βάθος 80 και μέγιστου 100 μέτρων στο στενό Ρίο - Αντίρριο (θέση της διώρυγας του ρήγματος) που ίσως από πρώτη όψη να τρομάζει, να έχει γεωμορφολογικές συνθήκες και γεωμετρικά στοιχεία πολύ ευνοϊκότερα για τεχνικές λύσεις ζεύξεως, όταν χρησιμοποιηθούν σύνθετά συστήματα.
Δεν πρέπει να παραβλέπομε στην οικονομική διερεύνηση, ότι η δημιουργούμενες νέες συνθήκες, για βιομηχανική και εμπορική ανάπτυξη, με επικοινωνίες σύγχρονες (σιδηρόδρομος, λιμένες, αεροδρόμιο) που όταν παραλάβουν σημαντικό δυναμικό, θα μας απαλλάξουν από δαπανηρές επενδύσεις στην κορεσμένη περιοχή της Αττικής, έχουν ιδιαίτερη σημασία
Υπάρχουν ακόμα βασικά στοιχεία τα οποία θα βάρυναν για μία απευθείας προς την περιοχή αυτή η στροφή της προσοχής μας και ένα από αυτά είναι και η διοχέτευση των νερών Αχελώου (Πρόταση αείμνηστου συναδέλφου Γ. Λάσκαρη) που μπορεί να άρδευση και να υδροδότηση και τις περιοχές της Πελοποννήσου.
Η
παρουσία ακόμα απεριόριστων ποσοτήτων αδρανών υλικών από την κοίτη
του Αχελώου και υλικών επιχωματώσεων από τις ρηχίες της
λιμνοθάλασσας είναι ευνοϊκοί συντελεστές, που πρέπει να υπολογίσουμε
σε αυτούς, σε οποιαδήποτε περίπτωση λύσεως.
Οι Οικονομικές δραστηριότητες.
Η δημιουργία του προτεινόμενου Δυτικού άξονα, με λιμένα και διεθνές αεροδρόμιο θα συμβάλλει:
α. Στην προσέλευση διεθνούς μεταφορικού έργου διαμέσου της Χώρας με όλα τα μεταφορικά μέσα.
β. Στην δημιουργία αρίστων προϋποθέσεων για βιομηχανική ανάπτυξη.
γ. Στην δημιουργία υποδομής για την αποκέντρωση της Αθήνας και την ισόρροπη κατανομή των οικονομικών μονάδων στην περιφέρεια.
δ. Στην αξιοποίηση της κοιλάδας του Αχελώου, της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου και της πεδιάδας της Μανωλάδας.
ε. Στην εκμετάλλευση του υδάτινου πλούτου του Αχελώου.
στ. Στην επικοινωνία και ανάπτυξη των πόλεων Πάτρας, του Μεσολογγίου, της Ναυπάκτου και του Αγρινίου.
Τέλος στην αξιοποίηση νέων τουριστικών περιοχών και ιδιαίτερα της περιοχής Ολυμπίας όπου μπορεί να εξυπηρετήσει μόνιμους Oλυμπιακούς Aγώνες.
Για την μελέτη όλων των προηγούμενων και την προώθηση του θέματος τη Ζεύξεως σαν βασικού στοιχείου θα πρέπει το Κράτος με το Υπουργείο Δημοσίων Έργων να προχωρήσει, με τη δημιουργία ομάδος αρμοδίων επιστημόνων, για τις απαραίτητες έρευνες, διερεύνηση λύσεων και αποφάσεις, για άμεσο και μακροχρόνιο πρόγραμμα.
ΠΡΑΚΤΙΚΑ
ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΖΕΥΞΗ ΡΙΟΥ - ΑΝΤΙΡΡΙΟΥ
© 2019 | Σπυρίδων. Ι. Κοκκολιάδης