Παρακαλώ, αφού
διαβάσετε το εσώκλειστο κείμενο, να συλλογισθείτε ότι ένας Αρχιτέκτων
έπεσε στον αγώνα της Ανεξαρτησίας κατά την πολιορκία του Μεσολογγίου,
την ώρα που εκτελούσε το ιερό καθήκον του. Γι αυτόν δεν υπάρχει, από
εμάς τουλάχιστον κάποιο μνημείο ή ένα σημάδι τιμής.
Προτείνω να
τοποθετήθεί μια απλή μεγάλη πέτρα κοντά στο μνημείο του Κοκκίνη για να
θυμίζει ότι και οι αρχιτέκτονες έβαλαν ένα λιθάρι στο Βωμό της
Ελευθερίας, με το όνομα του Σταύρου Κουτζούκη.
Νομίζω ότι είναι εύκολο στις εορτές
της Εξόδου, όλοι οι Εταίροι να μεταβούν, σαν προσκυνητές και να
τοποθετήσουν το λιθάρι αυτό. Την σκέψη αυτή κάναμε με το συνάδελφο κ.
Ιωάν. Χαλίδη.